ana karakterimizin -modellenmiş- dünyanın sonuna vardığı işbu sahne için severim bu filmi, her ne kadar yüzeysel kalan bir film olsa da: gerek konunun işlenişi, gerek çekimlerin "elimizdeki bütçe bu kadardı abi, para vardı da biz mi çekmedik daha iyisini" diye bas bas bağırması...
"simülasyon ve simülakra kavramları üzerinden çok iyi bir temelle çıkıp da o geliştirmelerde zayıf kalınmış bir fikre sahip gibi gibi geldi bana film" demeden de geçilmez şimdi. sonra "belki bi gün ben de dünyanın sonuna varıp aslında her şeyin bilgisayar programında yapılmış bi kaç milyonlarca-milyarlarca-trilyonlarca modelden ibaret olduğunu anlarım" düşüncesi kafamın bi yanında dönüp durur şu film izlendiğinden beri.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder